abah selalu pesan..
belaja betul2.
nanti keje yg baik2. senang nasihat tu diluahkan. tp seyes x mudah nk follow. bila semakin mningkat umur ni.. banyak pilihan dalam hidup kita. terpulang pada kbijaksanaan kite utk pilih yg mana satu sesuai dgn kemampuan and naluri kite. dats y abah pesan,
peluang keemasan tu datang sekali jeh.
kalau kita da ignore. jgn igt2 lagi dah. jgn kesalkan.. knp x pilih yg itu sebelum ni.. jadi.. bile peluang baik dtg.. pikir la baik2..
cakap mmg senang.aku sendiri penah rasa.. dulu pas SPM abah da tanye, nak masuk matrik or UPM even abah mcm cenderung suh aku masuk matrik. abah ttp tak halang aku masuk UPM. then bile da kat matrik, aku mula lah mnyesal. life kat sana tak bole masuk ngan kepala akuh. menangis mntak ngan ayah nak keluar matrik then nak pegi UPM abah bising la.. abah cakap bukan aku tak bole buat. tapi hati aku yg x mantap aku yg tak fokus. bile muhasabah skit diri.. mmg punn.. aku yg tak fokus.
lepas aku lepaskan peluang UPM tuh mmg die x dtg lagi.. huhu.. tp mungkin ade yg lebih baik tuk aku.. :)
moral nye.. kalo taknak mnyesal.. hati kenalah MANTAP diri kita kene FOKUS ! :)
abah pesan lagi.. belajar betul2 dulu.. then kerja yg baik2.. bile da stabil.. kawen ! haha..
mak ade citer..adelah kenalan die.. mak ayah die pesan..keje dulu baru kawen. tp die ni xnk dengar cakap. pas konvo trus kawen. bile nk mintak keje da susah sbb status die 'berkahwin' lepas dpt anak dua, suami die meninggal.. tgl la die dengan mak die td.. and dua anak die yg masih kecik. tanpa kerja tanpa rumah sendiri dan tnpa kereta sendiri. padahal die lulusan universiti. susah kan.? hmm.. mak suh aku ambik iktibar..
sebab tu abah penah pesan. nak bahagia.. dengar la cakap mak dgn abah.
ni bkn abah aku je pesan.. tp ustazah aku kat matrik. ustazah wirda nama die. die citer pengalaman die.. mak die nak sgt die jd ustazah. padahal die tak minat. die minat matematik and die nak jd pensyarah. mak die masukkan die ke sekolah agama, die ikut jeh. senyap2 die amik subjek matematik tambahan. even die tau benda tu tak beri kesan sbb die bukan aliran sain atau akaun. bile die masuk universiti~UM.. mak die mintak die ambik course bahagian agama.. tak ingat lak pe nama course die.. die ambik jugak.. wlaupun dlm hati die x stuju sgt. then mak die mintak die. ambik ujian KPLI. die ambik. bile dapat.. die taknak. tp lepas mak die pujuk2.. die ikut jgk.. jadilah die ustazah.. lepasbape tahun mngajar kat sekolah menengah. die dapat tawaran jd pensyarah kat matrik johor.. die berbelah bahagi nak terima atau tak. sbb kalau trima.. die terpaksa jauh dari anak n suami.. bila suami kate terpulang.. die terima lah tawaran tuh. kebetulan ade matrik baru bukak kat pontian. die apply tukar ke tempat tuh. sebab die ade rumah kat sana.. die bgtau.. rumah tu pun.. pilihan mak die.. mak die kate suruh beli rumah kat situ.. then.. die pindah kat situ.. dekat lah die dengan suami semula.. die kate.. berkat ckap mak die.. die dapat jgk jd pensyarah. walaupun awal nye die terpaksa buat perkara yg die tak minat. tapi finally, die happy sgt dgn ape yg die ade sekarang~
buat abah tersayang..
selagi mampu..
yaya nak tunaikan harapan abah n emak.
tp maaf bila ade tindakan yaya yg menyakiti hati..
sebab kita (yaya n abah)
dua insan yg berbeza
punya pandangan yg berbeza
hati yg berlainan keinginan~
yaya tau..
ape pun abah buat, abah nak yg terbaik utk
anak2 abah..
yaya tahu itu~
~sesungguh nye keredhaan Allah, terletak pada redha nya ibu bapa~
